Το Φρούριο της Κομοτηνής, γνωστό και ως το ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΤΕΙΧΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ είναι μια οχύρρωση η οποία ανεγέρθηκε την πρωτοβυζαντινή περίοδο ( τον 4ο αιώνα μ.Χ.) από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄.
Το φρούριο είχε στρατηγική θέση, γιατί βρισκόταν επί της αρχαίας Εγνατίας και έλεγχε το πέρασμα από την οροσειρά της Ροδόπης προς το Θρακικό πέλαγος. Το φρούριο ήταν τετράπλευρο με τέσσερεις εισόδους, 16 πύργους και είχε τείχος ύψους 9,6 μέτρων. Μέσα βρισκόταν οχυρωμένη η Βυζαντινή πόλη Κιουμουλτζήνα.
Σήμερα ερείπια της οχύρωσης βρίσκονται στο κέντρο της Κομοτηνής και μέσα στα ερείπια σήμερα βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο οποίος χρονολογείται από το 1800. Στις αρχές του 20ου αιώνα μέσα στα τείχη ζούσε η Εβραϊκή κοινότητα της Κομοτηνής και η συνοικία ονομαζόταν Εβραγιά. Μέσα στα τείχη βρισκόταν και η συναγωγή των Εβραίων αλλά μετά την εξόντωση της Εβραϊκής κοινότητας από τους Γερμανούς και Βούλγαρους κατακτητές η συναγωγή ερειπώθηκε και το 1994 κατεδαφίστηκε.
Για την συντήρηση και αποκατάσταση του έργου στερέωσης και διαμόρφωσης του βυζαντινού τείχους του, το φρούριο έχει ενταχθεί στο επιχειρησιακό πρόγραμμα Μακεδονίας - Θράκης 2007-2013. Μέσα στο πρόγραμμα εντάσσεται η ανάδειξη των μνημείων που υπάρχουν γύρω από το φρούριο όπως η Τσανάκλειος Σχολή, το Εσκί Τζαμί, το Ιμαρέτ.
Ο Νέστος (Βουλγαρικά: Места, Μεστα) είναι ένα από τα πέντε μεγαλύτερα ποτάμια της Ελλάδας, ενώ ο ρους του οριοθετεί τα σύνορα ανάμεσα στη Μακεδονία και τη Θράκη και τους νομούς Καβάλας και Ξάνθης, έχοντας πρώτα διατρέξει το νομό Δράμας. Η συνολική του πορεία καλύπτει 243 χλμ, 130 από τα οποία βρίσκονται σε Ελληνικό έδαφος. Πηγάζει από τα όρη Ρίλα της Βουλγαρίας, ενώ εκβάλλει στο Θρακικό Πέλαγος, αφού πρώτα έχει διασχίσει τους ορεινούς όγκους της Δυτικής Ροδόπης και το όρος Φαλακρό.
Ο ποταμός Νέστος, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, αποτελούσε το βόρειο όριο εξάπλωσης των λιονταριών στην Ελλάδα. Σήμερα βρίσκουν καταφύγιο ή τροφή 300 είδη πουλιών, 30 είδη αρπακτικών, 11 είδη αμφιβίων, 21 είδη ερπετών, ενώ αρκετά είναι και τα είδη ψαριών που ζουν στις λιμνοθάλασσες του δέλτα.
Η σημασία του ποταμού στην αρχαιότητα
Ο Νέστος λατρεύτηκε ως θεός στην αρχαιότητα. Σε καμιά αρχαία πηγή δεν γίνεται λόγος για ποταμοπλοϊα στο Νέστο. Είναι φανερό πως η ασταθής κοίτη του στον κάτω ρου, οι συχνές πλημμύρες του και η απόκρημνη περιοχή του μέσου και άνω ρου του απέκλειαν κάθε δυνατότητα ανάπλου του ποταμού. Λόγω μάλιστα της διαδρομής του μέσα από απόκρημνα και δύσβατα μέρη, δεν σχηματιζόταν ούτε κατά μήκος της κοίτης του κανένας φυσικός χερσαίος δρόμος, όπως συνέβαινε με τόσους άλλους ποταμούς, ώστε να εξασφάλιζε την επικοινωνία της θρακικής ενδοχώρας (άνω και μέσο ρου του) με τις ακτές του Βόρειου Αιγαίου.
Προβλήματα
Για το παραποτάμιο Δάσος του Νέστου, το 1952 αποφασίστηκε η εκχέρσωση του μεγαλύτερου μέρους του και η καλλιέργειά του με γεωργικά φυτά, όπως το καλαμπόκι, ενώ ένα μεγάλο τμήμα του υγρότοπου αποστραγγίστηκε και οι εκτάσεις που προέκυψαν διανεμήθηκαν στους αγρότες. Επεμβάσεις όπως η υπερβόσκηση, η υλοτομία, οι αυθαίρετες πυρκαγιές των καλαμιώνων, η αναρρίχηση στις πλαγιές του φαραγγιού και τους βράχους, όπου φωλιάζουν σπάνια είδη ζώων, η ρύπανση των υδάτων από τα γεωργικά φάρμακα, αλλά και τοξικά απόβλητα από τις βιομηχανίες ξυλείας και τα μεταλλεία ουρανίου στο χωριό Ελέσνιτσα της Βουλγαρίας, τα λατομεία μαρμάρων στη δυτική πλευρά, καθώς και η διέλευση βαρκών σε περιόδους αναπαραγωγής που ενοχλούν το βιότοπο, άλλαξαν τις οικολογικές συνθήκες της περιοχής.
Το παραποτάμιο μεγάλο δάσοs
Κάποτε ξεπερνούσε τα 125.000 στρέμματα και ήταν ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα παραποτάμια δάση της Ευρώπης. Προστατευόταν κάθε φορά που η περιοχή βρισκόταν στα χέρια ξένων κατακτητών είτε σαν βασιλικό πάρκο, είτε σαν απαγορευμένο δάσος. Η καταστροφή του προήλθε από ελληνικά χέρια και το μεγαλύτερο μέρος του εκχερσώθηκε κατά τη δεκαετία του 1950. Σήμερα έχουν απομείνει μόλις 4.500 στρέμματα (συνολικά και από τις δύο πλευρές του ποταμού), τα οποία βρίσκονται κάτω από καθεστώς προστασίας, είναι περιφραγμένα και αρμόδια αρχή είναι το Δασαρχείο Ξάνθης.
Το κλειδί του παραδείσου
Μερικές φορές ο παράδεισος βρίσκεται τόσο κοντά μας, συγκεκριμένα 12 μόλις χλμ. από την όμορφη πόλη της Ξάνθης. Από εδώ ξεκινάει το ταξίδι για τα Στενά του Νέστου, μια υπερπαραγωγή της φύσης, ανάμεσα στο χωριό Τοξότες και τη Σταυρούπολη. Μια «εκκωφαντική σιωπή» μας υποδέχεται στα Στενά, λες και κάποια αόρατη ηχομονωτική ασπίδα έχει θωρακίσει την περιοχή. Η ηρεμία αυτή, σε πλήρη αρμονία με το απέραντο φυσικό κάλλος, πραγματικά μας καθηλώνει.
Ο ταξιδευτής της Ροδόπης κυλά νωχελικά ζωγραφίζοντας στο διάβα του υδάτινους μαιάνδρους. Δεξιά κι αριστερά, απόκρημνες πλαγιές βυθίζονται στα νερά του∙ μια σιδηροδρομική γραμμή φανερώνεται και χάνεται στα έγκατα της γης ακολουθώντας, σαν μαγεμένη κι αυτή, τη ροή του ποταμού. Λίγο ψηλότερα από τις γραμμές ένα μονοπάτι λαξευμένο στα βράχια διασχίζει ένα από τα εντυπωσιακότερα παραποτάμια δάση της χώρας μας.
Σχηματίζεται στις εκβολές του ποταμού Έβρου και συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους βιότοπους της Ευρώπης. Τα νερά και τα φερτά υλικά του ποταμού, μαζί με την δράση της θάλασσας, σχημάτισαν και εξακολουθούν να διαμορφώνουν ένα πολύπλοκο Δέλτα με μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, όπου βρίσκει καταφύγιο ένας μεγάλος αριθμός ειδών φυτών και ζώων.
Στο Δέλτα Έβρου μπορούν να διακριθούν 7 βασικές ενότητες βιοτόπων σε κάθε μία από τις οποίες αντιστοιχεί και μια ιδιαίτερη ενότητα βλάστησης ανάλογα με την αλληλεπίδραση διάφορων παραγόντων όπως το έδαφος, το μικροκλίμα, η ύπαρξη γλυκού ή αλμυρού νερού κ.λ.π. Ξεκινώντας από τις βόρειες περιοχές και καταλήγοντας στη θάλασσα μπορεί κανείς να διακρίνει τους εξής χαρακτηριστικούς βιότοπους:
Παραποτάμια βλάστηση
Θαμνώνες με αρμυρίκια
Υγρά λιβάδια με βούρλα
Υποβρύχια βλάστηση των αλμυρών - υφάλμυρων υδάτων
Βλάστηση των λιμνοθαλασσών -γλυκών υδάτων
Αλοφυτική βλάστηση
Χλωρίδα
Στην Δελταϊκή έκταση έχουν παρατηρηθεί πάνω από 300 είδη φυτών. Στις όχθες του ποταμού και των χειμάρρων φύονται δέντρα όπως πλατάνια, ιτιές, λεύκες και σκλήθρα. Μέσα στα κανάλια μπορεί να παρατηρήσει κανείς νούφαρα και νεροκάστανα να επιπλέουν, στα λιβάδια ίριδες και ορχιδέες, ενώ στις ακτές και τις αμμονησίδες του Ασάνη, Ξέρας Ασάνη και Καραβιού Ξηράδι, φύονται φυτά με λίγες απαιτήσεις όπως ο γιγάντιος έλυμος και το κρίνο της θάλασσας. Οι πιο εντυπωσιακές όμως είναι οι αρμυρήθρες, οι οποίες το Φθινόπωρο παίρνουν ένα βαθυκόκκινο χρώμα, σκεπάζοντας τις όχθες των λιμνοθαλασσών και τους αλμυρόβαλτους.
Πανίδα
O υγρότοπος του Δέλτα Έβρου φημίζεται για τα αναρίθμητα είδη πανίδας που φιλοξενεί. 40 είδη θηλαστικών ζουν στο Δέλτα. Πιο συνηθισμένα είδη είναι η αλεπού, ο ασβός, το κουνάβι, η νυφίτσα, ο λαγόγυρος, η αγριόγατα, το αγριογούρουνο, η βίδρα. Τα αμφίβια και τα ερπετά που απαντώνται στον υγρότοπο αριθμούν 28 είδη. Πιο συχνά παρατηρούνται οι νεροχελώνες, τα νερόφιδα, οι βάτραχοι και οι σαύρες. Στις υδάτινες εκτάσεις ζουν 46 είδη ψαριών. Στο γλυκό νερό ζουν ψάρια όπως το σαζάνι, η τούρνα και ο γουλιανός ενώ στο αλμυρό όπως το χέλι, η τσιπούρα, το κεφάλι, το λαβράκι και η γλώσσα.
Σεϋχέλλες
Οι Σεϋχέλλες είναι νησιωτικό κράτος (με συνολική έκταση 455 τ.χλμ.) του Ινδικού ωκεανού, που αποτελείται από γύρω στα 115 νησιά με πρωτεύουσα τη Βικτώρια. Μεγαλύτερο σε έκταση από τα νησιά είναι το Μαέ. Το κλίμα είναι ισημερινό. Η οικονομία της χώρας βασίζεται κυρίως στον τουρισμό και στην αλιεία. Το πολίτευμα είναι δημοκρατία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2016, η χώρα έχει πληθυσμό 94.677 κατοίκους (κατατάσσεται 203η). Ο πληθυσμός της είναι ο μικρότερος στην Αφρική. Επίσημες γλώσσες είναι η αγγλική και η κρεολική Σεσελουά. Πρώτοι έφτασαν στα νησιά οι Πορτογάλοι, στις αρχές του 16ου αιώνα. Από τότε πέρασαν από τα νησιά οι Γάλλοι, στους οποίους οι Σεϋχέλλες οφείλουν το όνομά τους, και οι Άγγλοι, οι οποίοι το 1903 κήρυξαν τις Σεϋχέλλες αγγλική αποικία. Η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1976.
Γαμήλιο Ταξίδι στις Σεϋχέλλες
Οι Σεϋχέλλες δεν είναι απλά ένας πανέμορφος προορισμός με θεϊκές παραλίες – φημισμένες σε όλον τον κόσμο για τα διάφανα μπλε του ουρανού νερά τους – και με καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον. Θα διαπιστώσετε ότι προσφέρουν απίστευτη ποικιλία επιλογών για μία απολαυστική διαμονή και κυριολεκτικά μία καινούργια εμπειρία. Αν ζητάτε χαλάρωση, ηρεμία και ξεκούραση στο γαμήλιο ταξίδι σας, οι Σεϋχέλλες είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεστε. Στο νησί Μάχε, το μεγαλύτερο του νησιωτικού συμπλέγματος, έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε περισσότερες από 65 ερημικές παραλίες με ασημένια άμμο, που περιβάλλονται από αρχαίους γρανιτένιους βράχους. Είναι το ιδανικό μέρος για να αποκτήσετε το λαμπερό μαύρισμα των Σεϋχελλών, να δροσιστείτε βουτώντας σε κρυστάλλινα νερά και να εξερευνήσετε με μάσκα τον καταπληκτικό κόσμο του βυθού. Μπορείτε επίσης να ακολουθήσετε κάποιες από τις εξαιρετικές κρουαζιέρες και τις δραστηριότητες που διοργανώνονται και να απολαύστε τα μαγευτικά τοπία και τους ήχους του νησιού. Βρεθείτε σε μυστικά λιμανάκια, όπου τα μόνα αποτυπώματα στην άμμο θα είναι από τα δικά σας βήματα, σε μοναχικά ρομαντικά εστιατόρια για τρυφερά τετ-α-τετ και βόλτες στο ηλιοβασίλεμα, που θα σας χαρίσουν υπέροχες αναμνήσεις για μία ολόκληρη ζωή.
Δραστηριότητες
Θα ανακαλύψετε ότι υπάρχει πραγματικά μια εκπληκτική ποικιλομορφία δραστηριοτήτων που μπορούν να σας προσφέρουν μοναδικές και απαράμιλλες εμπειρίες. Ιδιαίτερα το Μαέ, διαθέτει μια εκπληκτική επιλογή παραλιών, τις περισσότερες τουριστικές εγκαταστάσεις, υποδομές πολιτιστικού και οικολογικού τουρισμού, hotspots νυχτερινής ζωής, εστιατόρια, μπαρ, café, καζίνο καθώς και καταδυτικά κέντρα, ενοικιάσεις σκαφών και ποικίλες αφετηρίες για περιπάτους και περιηγήσεις. Η περιήγηση μεταξύ των 16 νησιών είναι πάρα πολύ εύκολη, με προγραμματισμένες αναχωρήσεις με αεροπλάνο και πλοία που ταιριάζουν ακριβώς για οποιοδήποτε δρομολόγιο. Οι Σεϋχέλλες φημίζονται για τις καταδύσεις σε νερά γεμάτα από θαλάσσια ζωή και θεαματικά υποβρύχια τοπία και για το ψάρεμα της παλαμίδας του Ανατολικού Ειρηνικού και του τόνου.
Η Μαδαγασκάρη βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο νησί του κόσμου. Λόγω της απομόνωσής της έχει πλήθος μοναδικών οικοσυστημάτων. Η χώρα ήταν για πολλά χρόνια γαλλική αποικία και απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1960. Ο συνολικός πληθυσμός φτάνει τα 17 εκατομμύρια, πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Ανταναναρίβο που συγκεντρώνει 4 εκατομμύρια κατοίκους.
Οι χριστιανικές ιεραποστολές δεν έχουν να παρουσιάσουν σπουδαίο έργο στη Μαδαγασκάρη, καθώς το 52% του πληθυσμού ακολουθεί ένα πλήθος διαφορετικών θρησκευτικών δοξασιών (ανιμιστικού χαρακτήρα). Η γλώσσα που επικρατεί (εκτός από τα γαλλικά) είναι τα μαλαγκάσι, μια μελωδική γλώσσα αυστραλο-ινδονησιακής προέλευσης.
Απέραντη Φύση - Μοναδικά Χρώματα - Γραφικά Χωριά Η Μαδαγασκάρη είναι ένα εργαστήριο της φύσης. Αποκλείστηκε κάπου στην Περίοδο του διαχωρισμού της Πανγαίας, και η φύση ακολούθησε εντελώς άλλο μονοπάτι από την γειτονική Αφρική. Η περιοχή του ποταμού Τσιριμπιχίνα, το Εθνικό Πάρκο του Ίσαλο, τα ψαροχώρια που συνεχίζουν την ντόπια παράδοση, όπως το Ανακάο, τα Δάση της Αιώνιας Βροχής και χιλιάδες άλλα μαγικά τοπία εξάπτουν - όσο δεν πάει – την φαντασία! Οι τυχεροί και ενθουσιώδεις ταξιδιώτες δεν μπορούν να αλλάξουν την Μαδαγασκάρη με κανέναν άλλον προορισμό.
Τι Τρώνε στην Μαδαγασκάρη; Η κουζίνα της Μαδαγασκάρης είναι εκπληκτικά πλούσια. Δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη ταξιδιωτική ανάπτυξη τα τελευταία ειδικά χρόνια, αλλά και λόγω της συνάφειας με την Γαλλία για πολλά χρόνια, δεν πρέπει κάποιος να φανταστεί ότι θα τρώει ωμό ψάρι σε φύλλα μπανάνας, αν και μπορεί να το κάνει και αυτό. Η γαλλική φινέτσα έχει έρθει να συνδυαστεί με τα ντόπια υλικά και σε πολλά μέρη, όπως στο το Ifaty, το Andavadoaka, το Nosy Comba, το Marozevo θα συναντήσει κάποιος εκτός από ντόπιες λιχουδιές με ψάρι, που προσφέρονται και ως street food, εκπληκτικά ρεστοράν, όπως το La papillon στην Hell Ville, όπου η ιεροτελεστία της γαρίδας με αβοκάντο μπορεί να συναρπάσει και τον πιο απαιτητικό και εκλεπτυσμένο ουρανίσκο…
Ο Ομηρος την είχε χαρακτηρίσει ως «χώρα του αιώνιου γαλάζιου», την οποία οι κάτοικοί της τιμούσαν, απολαμβάνοντας αυτά που τους πρόσφερε. Μια ποιότητα ζωής υπόδειγμα και ακατέργαστες φυσικές ομορφιές που δικαίως δεν ήθελαν να τις μοιραστούν με άλλους.
Κάτι ανάλογο ενστερνιζόταν όμως και ο γνωστός Τούρκος συγγραφέα Cevat Sakir, που υποστήριζε ότι «η παραδεισένια ευτυχία της ζωής στην Αλικαρνασσό (Μποντρούμ) είναι καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη αιώνια ευτυχία μπορεί να μας περιμένει». Το γεγονός, πάντως, ότι στο διάβα των αιώνων η Αλικαρνασσός ποτέ δεν έπαψε να αποτελεί το μήλον της έριδος και γνώρισε πλήθος κατακτητών, αποδεικνύει πως τα λόγια των δύο πνευματικών αντρών δεν ήταν τελικά αβάσιμα.
Γενέτειρα του Ηρόδοτου, πατέρα της Ιστορίας, η θρυλική Αλικαρνασσός συνέδεσε το όνομά της με σημαντικές στιγμές του αρχαίου πολιτισμού.
Αποκορύφωμα ακμής και αιώνιας δόξας για την παραθαλάσσια μικρασιατική πολιτεία, το περίφημο Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού. Ενα μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο που χτίστηκε για να φυλαχθεί το σώμα του Πέρση σατράπη της Καρίας Μαύσωλου και της γυναίκας του Αρτεμισίας και το οποίο θεωρείται ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Σήμερα η Αλικαρνασσός μνημονεύεται μονάχα στις σελίδες της Ιστορίας. Στη θέση της οι χάρτες αναγράφουν το Μποντρούμ, την οικιστική συνέχεια της πατρίδας του Ηρόδοτου.
Χτισμένο αμφιθεατρικά στον ομώνυμο κόλπο, το Μποντρούμ είναι μια άκρως γοητευτική παραθαλάσσια πόλη που απέχει μόλις 10 ναυτικά μίλια από την Κω.
Και όπως όλες σχεδόν οι παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας, έτσι και το αυτό έχει επενδύσει στον τουρισμό. Τα πάντα εδώ βρίσκονται στην υπηρεσία του επισκέπτη.
Πρόκειται για ένα high-class τουριστικό θέρετρο της Τουρκίας, ένα από τα πιο «δυνατά» σημεία της τουρκικής μεσογειακής ακτογραμμής, της επονομαζόμενης «Κυανής Ακτής της Ανατολής».
Τα μεσογειακά παράλια της Τουρκίας αποτελούν έναν αγαπημένο προορισμό για εκατομμύρια τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο. Και όχι άδικα, αφού η τουρκική ακτογραμμή συνδυάζει ιστορικές ομορφιές, υπέροχες θάλασσες και πολύ καλές τουριστικές υπηρεσίες που σέβονται τους επισκέπτες.
Οσον αφορά το Μποντρούμ, χάρη στις οργανωμένες υποδομές που διαθέτει, όλοι οι τουρίστες -ανεξαρτήτως οικονομικού επιπέδου- μπορούν να ικανοποιήσουν εδώ τις απαιτήσεις τους: από τους παραθεριστές που αναζητούν ένα πολύ φτηνό κατάλυμα για τις καλοκαιρινές διακοπές τους, έως τους ιδιοκτήτες υπερπολυτελών θαλαμηγών που αγκυροβολούν στη σύγχρονη μαρίνα της πόλης.
Το Μποντρούμ προσφέρει στους παραθεριστές του καλοκαιριού βαθυγάλαζα νερά, βουτιές σε οργανωμένες παραλίες, πολυσύχναστες ανατολίτικες αγορές, έντονη νυχτερινή ζωή, κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και ξέφρενη διασκέδαση.
Στους λάτρεις του πολιτισμού και της Ιστορίας, η πόλη του Ηρόδοτου προσφέρει παράλληλα την ευκαιρία να ταξιδέψουν πίσω στο παρελθόν, χάρη στο αρχαίο θέατρο, το περίφημο Μαυσωλείο και το Υποθαλάσσιο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ταξίδι στις ακτές του αιώνιου γαλάζιουΠολυτελή κότερα και ιστιοπλοϊκά, ακρογιαλιές που μαγεύουν, έντονη νυχτερινή ζωή, αρχαία μνημεία και ξέφρενα πάρτι. Αυτό είναι το Μποντρούμ, ένας συνδυασμός φυσικής ομορφιάς και κοσμοπολίτικης φινέτσας, που αποτελεί μια σταθερή αξία στο «χρηματιστήριο» της Κυανής Ακτής της Ανατολής.
Χτισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του αμφιθεατρικά, το Μποντρούμ σε κερδίζει με την πρώτη ματιά. Ηδη από το κατάστρωμα του μικρού πλεούμενου που πλησιάζει να δέσει στο λιμάνι, νιώθεις πως τούτη η ταξιδεμένη στον χρόνο πολιτεία θα σου κλέψει την καρδιά. Οι πρώτες εικόνες; Δεκάδες σκάφη αναψυχής που λικνίζονται ρυθμικά στο λιμάνι, ένα δάσος από ψηλά κατάρτια ιστιοφόρων, λευκά σπίτια που κατηφορίζουν μέχρι την παραλία θυμίζοντας τεράστιους κύβους ζάχαρης και το κάστρο των Ιπποτών.
Τα πρώτα βήματα στη στεριά σε οδηγούν εκεί. Το κάστρο λέγεται των Ιπποτών ή του Αγίου Πέτρου. Στεφανώνει τη σύγχρονη μαρίνα του Μποντρούμ και αποτελεί το διαχρονικό σύμβολο της πόλης. Χτισμένο σε εξαιρετική τοποθεσία αγναντεύει -ταυτόχρονα- τις γειτονιές της πόλης και το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Από τις καλοδιατηρημένες επάλξεις του, η ματιά «αγκαλιάζει» το Μποντρούμ και η σκέψη τρέχει πίσω, σε χρόνους μεσαιωνικούς, όταν Σταυροφόροι και Οθωμανοί μάχονταν λυσσαλέα για την κυριότητα της πόλης. Περπατώντας στο πολύβουο λιμάνι με προορισμό το μεγάλο παζάρι της πόλης, περιδιαβαίνεις ανάμεσα σε κάθε λογής κότερα, κρουαζιερόπλοια, ιστιοπλοϊκά. Στη μαρίνα γίνεται το αδιαχώρητο... Μποτιλιάρισμα στη θάλασσα, αλλά και στη στεριά! Αναμενόμενο άλλωστε, αφού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν οι ορδές των τουριστών καταφθάνουν μαζικά στο Μποντρούμ, ο πληθυσμός της πόλης δεκαπλασιάζεται και εκτοξεύεται στους 400.000 ανθρώπους.
Το μαυσωλείο της ΑλικαρνασσούΣύμφωνα με τη ιστορία μετά τον θάνατο του σατράπη Μαύσωλου της Καρίας, η βασίλισσα Αρτεμισία αποφάσισε την ανέγερση ενός ταφικού οικοδομήματος, ως ένδειξη αφοσίωσης στον σύζυγό της. Η Αρτεμισία, που ήταν σύζυγος -αλλά και αδελφή- του Μαύσωλου, πέθανε το 351 π.Χ., δύο χρόνια μετά τον Μαύσωλο.
Οι Ελληνες αρχιτέκτονες Σάτυρος και Πύθεος «υπέγραψαν» τα σχέδια του νεκρικού μνημείου, που χαρακτηριζόταν από την ανάμειξη αρχιτεκτονικών ρυθμών της Λυκίας, της Ελλάδας και της Αιγύπτου. Πέντε κορυφαίοι γλύπτες επιλέχτηκαν να φιλοτεχνήσουν το μαυσωλείο. Ο κάθε γλύπτης ανέλαβε και από μια πλευρά: ο Βρύαξης τη βόρεια, ο Σκόπας την ανατολική, ο Λεωχάρης τη δυτική και ο Τιμόθεος τη νότια. Στο έργο συμμετείχε και ένας πέμπτος (ανώνυμος) καλλιτέχνης.
Το ύψος του Μαυσωλείου έφτανε τα 45 μ. και υψωνόταν αρκετά πάνω από τα τείχη της πόλης. Επενδυμένο με λευκό μάρμαρο και διακοσμημένο με πολλά αγάλματα ήταν χτισμένο στη διασταύρωση των δύο κύριων οδών στο κέντρο της πόλης και η αποπεράτωσή του -σύμφωνα πάντα με τους ιστορικούς- ολοκληρώθηκε περίπου 20 χρόνια πριν την άλωση της Αλικαρνασσού από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Τον 13ο αιώνα, ένας ισχυρός σεισμός προκάλεσε σημαντικές ζημιές στο Μαυσωλείο, αλλά η χαριστική βολή δόθηκε το 1522, όταν κατεδαφίστηκε από τους Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου. Σήμερα, στον χώρο που κάποτε δέσποζε ο πιο πολυτελής τάφος της αρχαιότητας, έχουν δυστυχώς απομείνει μόνο μερικοί σπόνδυλοι από αυλακωτούς κίονες και κάποιες λαξευμένες πέτρες.
Η Δημοκρατία της Κούβας (ισπανικά: Cuba ή República de Cuba), είναι νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής που αποτελείται από το ομώνυμο νησί (το μεγαλύτερο στις Μεγάλες Αντίλλες), την Ίσλα δε λα Χουβεντούδ, καθώς και μικρότερα νησιά. Βρίσκεται στη βόρεια Καραϊβική, ανάμεσα στην Καραϊβική Θάλασσα, τον Κόλπο του Μεξικού και τον Ατλαντικό ωκεανό. Η Κούβα βρίσκεται νότια των ΗΠΑ και των νήσων Μπαχάμες, δυτικά των Τερκς και Κέικος και της Αϊτής και ανατολικά του Μεξικού. Οι Κέιμαν Νήσοι και η Τζαμάικα βρίσκονται νότια της Κούβας.
Η Κούβα είναι η πολυπληθέστερη χώρα στην Καραϊβική. Ο πολιτισμός και τα έθιμά της αντλούνται από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων της περιόδου της ισπανικής αποικιοκρατίας, της μεταφοράς σκλάβων από την Αφρική και, σε μικρότερο βαθμό, της γειτνίασης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το νησί έχει τροπικό κλίμα το οποίο μετριάζεται από τη θάλασσα που το περιβάλλει. Τα θερμά ρεύματα της θάλασσας της Καραϊβικής και η θέση της Κούβας ανάμεσα σε μεγάλα θαλάσσια σώματα προκαλούν συχνά καταιγίδες.
14 πράγματα που πρέπει να κανείς αν επισκεφτείς την Κούβα
Όλοι μας λατρεύουμε τα ελληνικά νησιά αλλά αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε μία άλλη εναλλακτική για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές. Ταξιδεύουμε στο νησί της διασκέδασης, των όμορφων και εναλλακτικών παραλιών αλλά και το στέκι όλης της παγκόσμιας ελίτ, την Ίμπιζα! Αξίζει να αναφέρουμε πως όποιος γνωρίζει το νησί γνωρίζει επίσης πως υπάρχει και μία πανέμορφη και ήρεμη πλευρά. Δεν φημίζεται μόνο για τις επιλογές διασκέδασης που προσφέρει αλλά και για μέρη που χαρακτηρίζονται από την αγνή και ανεξερεύνητη φύση.
Η Ίμπιζα είναι η μεγαλύτερη από τις νήσους Πιτυούσες που ανήκουν στο αρχιπέλαγος και την ομώνυμη αυτοδιοικούμενη περιφέρεια των Βαλεαρίδων νήσων, στην Ισπανία. Έχει εμβαδόν 572 χμ² και πληθυσμό 133.702 κατοίκων (2013).
Το νησί της Ίμπιζα είναι πολύ γνωστό για τα καλοκαιρινά πάρτι του, και χιλιάδες τουρίστες το πλημμυρίζουν την βραδινή ζωή του. Ένα από τα πολλά διάσημα κλαμπ, μπαρ και καφέ του νησιού είναι και το Καφέ ντελ Μαρ
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Για να πάρετε μια πρώτη γεύση εξωτικής ομορφιάς, επισκεφθείτε την Playa d’en Bossa, που απέχει μόλις 4 χλμ. από την Ίμπιζα και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το μαγευτικό σύμπλεγμα νησιών Malvinas. Μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τις παραδεισένιες παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, όπως η Cala Talamanca και η Cala Lionga, οι οποίες θα σας χαρίσουν ανεπανάληπτες στιγμές.
Η Ζάκυνθος είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί των Επτανήσων, μετά την Κεφαλλονιά και την Κέρκυρα.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 η Ζάκυνθος αποτελεί το τρίτο σε πληθυσμό νησί του Ιονίου Πελάγους με πληθυσμό 38.680 κατοίκους. Από αυτούς, το 1/3 περίπου συγκεντρώνεται στην πρωτεύουσα του νησιού ενώ οι υπόλοιποι κατοικούν στους πολυάριθμους οικισμούς στο κεντρικό και ανατολικό μέρος της Ζακύνθου. Σύμφωνα με την νεότερη οργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, το νησί υποδιαιρείται σε έξι δήμους: Ζακύνθου, Ελατιών, Αρτεμισίων, Αλυκών(με έδρα το Καταστάρι), Αρκαδιών και Λαγανά(με έδρα τον Παντοκράτορα).
Η Ζάκυνθος (ή Ζάντε) είναι ένα νησί, διάσημο από τις πανέμορφες παραλίες του με τα κρυστάλλινα και καταγάλανα νερά τους.
Όποια προτίμησή κι αν έχετε, ακόμα κι αν είστε πάρα πολύ απαιτητικός, είναι σίγουρο ότι θα βρείτε την τέλεια παραλία για να απολαύσετε τις διακοπές σας στη Ζάκυνθο.
Από πολυσύχναστες έως απομονωμένες και από αμμώδεις και οργανωμένες έως ήσυχες και βραχώδεις.
Οι πιο γνωστές και πιο εύκολα προσβάσιμες παραλίες, βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα του νησιού, βόρεια και νότια της πόλης και στο περίφημο κόλπο του Λαγανά, ο οποίος συνορεύει με το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο.
Οι παραλίες στο δυτικό τμήμα του νησιού έχουν πιο δύσκολη πρόσβαση, αλλά είναι σίγουρο ότι θα σας εντυπωσιάσουν με την άγρια ομορφιά τους και τα μοναδικά τοπία.
Για τις πιο απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες παραλίες της Ζακύνθου, έχετε τη δυνατότητα να τις επισκεφτείτε με κάποιο σκάφος που πραγματοποιεί ημερήσιες εκδρομές και σταματάει σε αρκετές από αυτές, για να απολαύσετε το μπάνιο σας, μαζί με τα αξιοθέατα του νησιού (γαλάζιες σπηλιές, παραλία Ναυάγιο κλπ.). Τα σκάφη αυτά ξεκινούν, τακτικά, τα δρομολόγιά τους, από πολλά σημεία του νησιού.
Αξίζει να δείτε στη Ζάκυνθο
Βάλτε πλώρη για τις ομορφότερες παραλίες
Κρεμασμένοι στην κουπαστή του καϊκιού που κάνει το γύρο της Ζακύνθου, βλέπετε την ωραιότερη «παρέλαση» παραλιών. Το Ναυάγιο, ο Λαγανάς, ο Γέρακας, ο Βασιλικός, το Μαραθονήσι, οι Γαλάζιες Σπηλιές θεωρούνται από τις ωραιότερες παραλίες στην Ελλάδα. Μεγάλος πρωταγωνιστής, το διάσημο ναυάγιο, που ονόμασε την εξωτική παραλία με την ολόλευκη άμμο και τα πράσινα-τιρκουάζ νερά. Ελάτε νωρίς το πρωί ή αράξτε αρόδο από το προηγούμενο απόγευμα, για να κάνετε την πρώτη πρωινή βουτιά, πριν έρθει ο πολύς κόσμος.
O Άγιος Διονύσιος
Από τα μεγαλύτερα ορθόδοξα προσκυνήματα στο Ιόνιο, συγκεντρώνει πλήθη πιστών όλο τον χρόνο, καθώς στο ιερό του φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγίου Διονυσίου. Ο μεγαλοπρεπέστατος ναός θεμελιώθηκε το 1926 σε σχέδια του Α. Ορλάνδου. Ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής με εσωτερική καμάρα. Ο καταστροφικός σεισμός του 1953 τον άφησε αλώβητο.
Οι Μαλδίβες με τα μικρά νησιά του Ινδικού ωκεανού αποτελούν τον απόλυτο εξωτικό προορισμό των ταξιδιωτών που επιζητούν γαλαζοπράσινα νερά, θαυμάσιες παραλίες και μοναδικές υποβρύχιες δραστηριότητες.
Οι Μαλδίβες είναι ένα σύμπλεγμα από κατοικημένα και ακατοίκητα νησάκια με μεγαλύτερο το νησί τουΜάλε
Μαλέ
Η πόλη Μαλέ είναι η πρωτεύουσα και η μοναδική πόλη του νησιωτικού κράτους Μαλδίβες
Βρίσκεται περίπου στη μέση του νησιωτικού συμπλέγματος στη νότια πλευρά της ατόλλης Κααφού. Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού είναι το τζαμί με τον χρυσό τρούλο και το παλιό παλάτι των σουλτάνων που λειτουργεί ως μουσείο.
